Μπήκε το 2017 και σκέφτεστε ακόμα μια χρονιά με βρήκε μόνη μου,μόνο μου,γιατί ρε γαμώτο,δεν υπάρχει κάποιος εκεί έξω για μένα....
Λοιπόν είναι λίγο λυπητερό,από μέσα σου όμως ....στεναχωριέσαι,η ψυχή σου νιώθει άδεια,αυτή είναι που κλαίει και θέλει απεγνωσμένα μια αγκαλιά.....εσύ γελάς,χαμογελάς δυνατά ,έντονα....ψεύτικα!
Τριγυρνάς άσκοπα,,,,να καλύψεις το κενό...με βόλτες ,εξόδους...ανούσιες προσπάθειες να μη νιώσεις μόνη σου,μόνος σου....και εκεί μέσα βόσκει η ελπίδα για μια τυχαία συνάντηση,μια απρόσμενη ματιά...που θα ανάψει μέσα σου τη χαμένη φλόγα!Τόση προσμονή!
Και ο χρόνος περνά,φεύγουν οι στιγμές και εσύ εκεί,στην ρουτίνα σου,περιμένεις και επιμένεις!
Και μπαμ....νάτο....εκεί....όχι δεν είναι αυτό που σκέφτεσαι...δεν βρήκες κάποιον...αλλά τι έγινε...κατάλαβες....έπαψες να ψάχνεις ηρεμήσες...ένιωσες την αρμονία του σύμπαντος...την αγάπη που υπάρχει χωρίς να την βλέπεις και η ψυχή σου ηρέμησε,αρκετά την ταλαιπώρησες σ'αυτο το αιώνιο ψάξιμο χωρίς να ξέρεις τι....!
Κοίταξες γυρω σου και κούνησες το κεφάλι σου....ποιο ακριβώς νόημα δεν είχα καταλάβει τόσο καιρό....πως μόνη μου η μόνος δεν μπορώ να με κάνω ευτυχισμένο....
Που θέλω να πάω...τι θέλω να καταφέρω,ποιον θέλω να αγκαλιάσω,ποιον θέλω να βοηθήσω,με ποιον θέλω να χορέψω,που θέλω να δουλέψω,πόσο υπομονή μπορώ να δείξω ακόμα για πράγματα που δεν μαρέσουν...που είναι όλα αυτά που θέλω για μένα!Εμένα έχω χάσει σε όλον αυτόν τον κόσμο,σε αυτήν την βαβούρα.....και ναι με επιτελούς με βρήκα.......βαθιά αναπνοή και ...μετά...απλά αρμονία και ....χαλάρωση...αγάπη...μέσα μου!
Και...ωχ μέσα από όλα αυτά κάτι θα βρεθεί...γιατί πολύ απλά δεν το επιδίωξε με το ζόρι...το αναζήτησε η ψυχή μου!
Λοιπόν είναι λίγο λυπητερό,από μέσα σου όμως ....στεναχωριέσαι,η ψυχή σου νιώθει άδεια,αυτή είναι που κλαίει και θέλει απεγνωσμένα μια αγκαλιά.....εσύ γελάς,χαμογελάς δυνατά ,έντονα....ψεύτικα!
Τριγυρνάς άσκοπα,,,,να καλύψεις το κενό...με βόλτες ,εξόδους...ανούσιες προσπάθειες να μη νιώσεις μόνη σου,μόνος σου....και εκεί μέσα βόσκει η ελπίδα για μια τυχαία συνάντηση,μια απρόσμενη ματιά...που θα ανάψει μέσα σου τη χαμένη φλόγα!Τόση προσμονή!
Και ο χρόνος περνά,φεύγουν οι στιγμές και εσύ εκεί,στην ρουτίνα σου,περιμένεις και επιμένεις!
Και μπαμ....νάτο....εκεί....όχι δεν είναι αυτό που σκέφτεσαι...δεν βρήκες κάποιον...αλλά τι έγινε...κατάλαβες....έπαψες να ψάχνεις ηρεμήσες...ένιωσες την αρμονία του σύμπαντος...την αγάπη που υπάρχει χωρίς να την βλέπεις και η ψυχή σου ηρέμησε,αρκετά την ταλαιπώρησες σ'αυτο το αιώνιο ψάξιμο χωρίς να ξέρεις τι....!
Κοίταξες γυρω σου και κούνησες το κεφάλι σου....ποιο ακριβώς νόημα δεν είχα καταλάβει τόσο καιρό....πως μόνη μου η μόνος δεν μπορώ να με κάνω ευτυχισμένο....
Που θέλω να πάω...τι θέλω να καταφέρω,ποιον θέλω να αγκαλιάσω,ποιον θέλω να βοηθήσω,με ποιον θέλω να χορέψω,που θέλω να δουλέψω,πόσο υπομονή μπορώ να δείξω ακόμα για πράγματα που δεν μαρέσουν...που είναι όλα αυτά που θέλω για μένα!Εμένα έχω χάσει σε όλον αυτόν τον κόσμο,σε αυτήν την βαβούρα.....και ναι με επιτελούς με βρήκα.......βαθιά αναπνοή και ...μετά...απλά αρμονία και ....χαλάρωση...αγάπη...μέσα μου!
Και...ωχ μέσα από όλα αυτά κάτι θα βρεθεί...γιατί πολύ απλά δεν το επιδίωξε με το ζόρι...το αναζήτησε η ψυχή μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου